(( ویکـــــی کمیـــــک ))

حس میکنم وقتش شده دوباره کرکره وبلاگ رو بدم بالا

(( ویکـــــی کمیـــــک ))

حس میکنم وقتش شده دوباره کرکره وبلاگ رو بدم بالا

3 ویژگی فرابشری جوکر

مصون در برابر سم
برخی از جنبه‌های منحصر به فرد جوکر به فیزیولوژی و ویژگی‌های شخصیتی او باز می‌گردد. قصد صحبت در مورد پوست سفید و موهای سبز رنگ جوکر ندارم، بلکه از ویژگی ایمنی طبیعی بدن او در برابر سموم صحبت می‌کنم. علاوه بر نترس بودن، جوکر در برابر سموم مصون است. جوکر می‌تواند از سموم خود روی دیگران استفاده کند، اما آن‌ها به هیچ وجه روی وی موثر نیستند. شاید یکی دیگر از دلایلی که گاز ترس مترسک روی جوکر کارساز نبود همین باشد. فیزیولوژی او را در برابر سم ایمن کرده است.


در بخش داستانی The Clown at Midnight، گرانت موریسون به طور خلاصه از علت ایمن بودن جوکر در برابر زهرها و دیگر سموم می‌گوید:

او یک مصرف کننده مشتاق از آزمایش‌های شیمیایی خودش است. ایمنی جوکر در برابر ترکیبی از سموم که ممکن است شخص دیگری را در جا به قتل برساند، از سو استعمال مواد سمی در طول سال‌ها به وجود آمده است.

به نوعی، جوکر تحت نوعی شدید و عجیب از ایمن درمانی است. یادآور می‌شوم که او جوکر است، بنابراین واقعا نباید چنین ویژگی را نادیده بگیریم.

جوکر

۱۳. جوکر از سلامت عقلی فوق العاده بهره می‌برد
گرانت موریسون، نویسنده افسانه‌ای کتاب‌های مصور، زمانی که مجوز نوشتن کتاب‌های شوالیه تاریکی را داشت، چندین عدد از بهترین داستان‌های بتمن را خلق کرد. برای مثال می‌توان به رمان گرافیکی Arkham Asylum: A Series House on Serious Earth سال ۱۹۸۹ اشاره کرد. موریسون پس از شروع دوره برنز کامیک‌ها (از آن به عنوان دوران تاریک هم یاد می‌شود) به ترویج ساختارشکنی در کامیک‌ها ادامه داد. به جای پرداختن به قهرمان اصلی، موریسون تصمیم به ایجاد ساختارشکنی در رابطه با دشمنان بتمن کرده و چه کسی بهتر از جوکر؟

فیلموژن بنر
یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های شخصیتی جوکر به دیوانگی او مربوط می‌شود؛ موردی که در طول سال‌ها بارها تکرار شده است. اما اگر او دیوانه نبود چه می‌شد؟ اگر او نقیض دیوانگی بود چه؟ این پرسش‌ها همان مواردی هستند که موریسون در Arkham Asylum آن‌ها را مطرح می‌کند. به جای اینکه جوکر یک دیوانه جنجال برانگیز باشد، او از سلامت عقلی فوق العاده رنج می‌برد:

یک تغییر جدید و درخشان در ادراک بشریت... به نظر می‌رسد جوکر هیچ کنترلی روی اطلاعات حسی که از جهان بیرون دریافت می‌کند، ندارد. او فقط با روانی شدن قادر به مقابله با ورودی‌های بی‌نظم و پرهرج و مرج است. به همین علت که او گاهی یک دلقک بدجنس است، گاهی یک قاتل روانی. او هیچ هویت واقعی ندارد. جوکر هر روز خود را خلق می‌کند.
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد